Ondertussen ben ik net terug thuis maar jullie hebben nog enkele verslagen van me tegoed. De laatste helft volgt later deze week :).
Dag 10: Leeg
Man man, ik ben OP. Gisteren heeft me gesloopt en ik beslis om vandaag een échte rustdag te houden. Ik slaap uit en doe lekker niks. Thijs en Annemieke gaan naar mijn zwemmeertje en nodigen me uit. Aangezien een rustig stukje fietsen misschien toch geen kwaad kan stel ik voor dat ik met de fiets ga en mee terug met hen met de auto. Zo wordt het uitgevoerd. Ik neem de fiets en vertrek voor een ritje van 17km dat overwegend afhellend is. De beentjes vlot laten ronddraaien is de boodschap en dat lukt me aardig. Bij het meertje maar dit keer niet om te trainen. Gewoon liggen, het water eens in gaan, terug op de handdoek gaan liggen en voor de rest niets doen. Je zou het me niet elke dag moeten laten doen maar ik kan het hebben :). Aangezien er vandaag normaal 2x de Col du Granon op het programma stond bel ik mijn trainer om te bekijken hoe mijn stage verder zal verlopen. Morgen staat er een wandeling op het programma en ik hoop stiekem dat hij gaat zeggen dat ik die mag schrappen en de koersfiets op mag. “Jammer genoeg” zegt hij om niets te wijzigen en alles uit te voeren zoals het erop staat. Tja niet getreurd, wandelen doe ik ook wel graag.
Dag 11: Lac d'Eychauda
Ik zit een beetje in een vakantie-sfeertje. Niet dat dit geen vakantie is maar het echte “vroeg opstaan om vroeg op pad te zijn” is er wat uit. Rond 9u zit ik aan het ontbijt en vraag Yvonne wat raad aangezien ik vandaag een wandeling van 2 tot 4u moet doen. Ze raadt me de wandeling naar Lac de l'Eychauda aan. Ze heeft hem zelf al eens gedaan en vond hem heel mooi. In het wandelboekje staat 4u20 en Yvonne denkt dat de tijden in dit boekje beter kloppen dan die op de gele pijlen. Die tijden zijn meestal berekend op traag wandelende mensen met rugzak en pauzes. Niet neerkijkend maar ik weet dat ik een iets fixere pas heb dan de gemiddelde maar die tijden zouden kloppen. Ik rij het eerste stukje met de auto en dan start ik mijn wandeling. Het is echt een mooie omgeving en het wandelen gaat flink vooruit. Ik merk dat ik heel snel mensen inhaal maar dat zegt natuurlijk niets. Omdat mijn GPS wat moeilijk doet heb ik besloten om zowel met mijn GPS als met mijn horloge te timen. Na 1u33 sta ik boven op de top van 2645m, op die tijd heb ik 1048m geklommen. Snel boterhammen eten want ik zit heb een strak schema aangezien ik deze namiddag nog wat aan mijn blog wil werken en ook nog ga zwemmen. Boterhammen zijn op en ik begin aan het afdalen. Ergens vind ik het jammer dat ik niet wat langer kan genieten van het uitzicht en de omgeving maar zoals eerder aangehaald: ik ben hier in de eerste plaats om te trainen. Na het eerste stukje moeilijk afdalen kom ik uit op het mooie bergpaadje. Ik bedenk me dat het wel leuk kan zijn om wat naar te lopen. Klinkt zeer aanlokkelijk maar zouden mijn adductoren dat wel leuk vinden, maar één manier om daar achter te komen :). Ik zet het op een lopen en het gaat vooruit. Dit is écht leuk, afdalen doe ik niet graag maar zo is het echt plezant! Ik blijf lopen en zie dat ik enkele wandelaars in mijn omgeving aansteek om hetzelfde te doen :). Aah, ik ben beneden, hoe lang heb ik erover gedaan? 2u43, dju, weer geen boekje dat bij mij past :). Ik ga terug naar de camping en neem het boekje terug vast. Daar zie ik dat ze al 2u50 rekenen om boven op de top te staan :). Yvonne verneemt mijn probleem en antwoordt droog “Ja, dan zullen we voor de volgende keer een wandeling zoeken van 8u” :D. Het is ECHT leuk om hier te zijn! Yvonne en Valentijn zorgen enorm goed voor me en staan ook steeds klaar als ik een vraag heb. Daarnaast heb je Thijs, Annemieke, Barbara en Bart waar ik ’s avonds altijd op bezoek mag gaan. Voor ik naar hier kwam dacht ik dat het na een tijdje misschien eenzaam zou worden maar niets is minder waar. Afgelopen jaar hadden we het in een les op school over omgaan met andere culturen, dat je na een tijdje je eigen cultuur als minder goed gaat bestempelen dan de cultuur waar je in terecht komt. Minder goed zou ik het niet noemen maar hoe Nederlanders met elkaar omgaan kan je toch niet vergelijken met Belgen. Moesten ze niet zo verdomd sociaal en gezellig zijn zou ik ten minste kunnen volgen met mijn blog :D. Nee, ik ben echt tevreden en voel me hier thuis!